Ας δούμε πως μπορούμε να φυτρώσουμε ένα δέντρο, από σπόρο. Αν και είχα ακούσει πως δεν είναι δυνατόν, με μια μικρή έρευνα στο Διαδίκτυο βρήκα αρκετές πληροφορίες και ότι τελικά είναι δυνατόν να φυτρώσει κανείς, δέντρο από σπόρο/κουκούτσι και μάλιστα με την παρακάτω μέθοδο, σε πολύ μικρό διάστημα.
Να πούμε ότι κάθε δέντρο, έχει διαφορετικό σπόρο/κουκούτσι. Τα δέντρα που έχουν μεγάλο ή πολύ σκληρό, κουκούτσι, όπως πχ η ροδακινιά, η βερικοκιά, η κερασιά κα μέσα τους έχουν μικρότερους σπόρους. Για να βγάλουμε αυτούς τους σπόρους, απλά σπάμε το εξωτερικό κέλυφος και τα βάζουμε στο χώμα. Έτσι, θα βλαστήσουν πολύ πιο γρήγορα, από ότι να βάζαμε ολόκληρο το κουκούτσι στο χώμα και να περιμέναμε να βλαστήσει. Κάποια δέντρα όμως, έχουν πολύ μικρούς σπόρους και αν επιχειρήσουμε να σπάσουμε το εξωτερικό κέλυφος, καταλήγουμε να σπάσουμε και το σπόρο στο εσωτερικό. Σε αυτή την περίπτωση είναι που ακολουθούμε την παρακάτω μέθοδο. Σαν “πειραματόζωο”, έχω σπόρους από χαρουπιά, οι οποίοι είναι πολύ σκληροί και αν τους φυτέψετε όπως είναι, κάνουν πολύ καιρό για να βλαστήσουν και με αμφίβολα αποτελέσματα.
Καταρχάς, βγάζουμε τους σπόρους από το “φασόλι” της χαρουπιάς και τους ρίχνουμε σε ένα ποτήρι νερό. Όσοι επιπλέουν στην επιφάνεια, είναι άχρηστοι. Όσοι πάνε στον πάτο, είναι καλοί και τους κρατάμε.
Παίρνουμε έναν-έναν σπόρο και τρίβουμε την μυτερή άκρη του, πάνω σε ένα γυαλόχαρτο.
Δεν χρειάζεται πολύ τρίψιμο. Ίσα-ίσα, να ανοίξουμε το εξωτερικό κέλυφος και να μπορεί να περνά το νερό.
Τοποθετούμε τους σπόρους που έχουμε “λιμάρει” σε ένα κομμάτι χαρτί κουζίνας
Τοποθετούμε το χαρτί με τους σπόρους σε ένα πλαστικό δοχείο/κύπελο και το βρέχουμε καλά με νερό.
Το δοχείο θα πρέπει να κλείνει, αλλά να παίρνει λίγο αέρα, διαφορετικά θα μουχλιάσουν οι σπόροι. Το κύπελο του καφέ, είναι ιδανικό :)
Την επόμενη μέρα κιόλας, ο σπόρος έχει αρχίσει την βλάστηση. Φουσκώνει και αρχίζει να βγάζει την ρίζα του.
Όταν δούμε να σκάει ο σπόρος και να βγαίνει η ρίζα του, τον τοποθετούμε σε μικρή γλάστρα με χώμα, ώστε να αρχίσει να αναπτύσσεται.
Μέσα σε λίγες μέρες (περίπου 1 εβδομάδα), ο σπόρος έχει βλαστήση και το δεντράκι μας, ξεκινά την νέα του ζωή. Η μέθοδος αυτή, κάνει για όλα τα δέντρα/σπόρους (μηλιές, αχλαδιές, πορτοκαλιές). Μπορείτε να το δοκιμάσετε ακόμα και σε κουκούτσια ελιάς, που είναι από τα πιο δύσκολα δέντρα, που αναπτύσσονται από κουκούτσι, καθώς το λάδι που έχει ο καρπός και το σκληρό κέλυφος του κουκουτσιού, κάνουν την πρόσβαση στο νερό, σχεδόν αδύνατη. Γι’ αυτό οι παλιοί, λένε ότι για να πιάσει ελιά από κουκούτσι, πρέπει πρώτα να περάσει από στομάχι ζώου, καθώς έτσι αφαιρείτε το λάδι και με το μάσημα, σπάει/ραγίζει το κουκούτσι και μπορεί τότε να περάσει το νερό, ώστε να αρχίσει η βλάστηση. Καλή δεντροφύτευση…
https://lykawn.wordpress.com
Εξαιρετικό άρθρο !
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταναλώνω καθημερινά ολόκληρο χαρούπι, και τα σπόρια συνήθιζα να τα πετάω στα σκουπίδια ή σε παρακείμενα πάρκα.
Τώρα, μάλλον θα αρχίσω δεντροφύτευση !!!