Κοτέτσι από την αρχή…

Μιας και το προηγούμενο κοτέτσι που είχα, ήταν πρόχειρο και με τον καιρό άρχισε να διαλύεται, ξεκίνησα να φτιάξω ένα καινούργιο. Το πρόβλημα όμως ήταν το κόστος, καθώς και ότι...
καθότι μόνος δεν έπρεπε να έχει πολύ δουλειά και χτισίματα. Τελικά πήγα στην “δοκιμασμένη” λύση με τσίγγους. Φτηνό κόστος, εύκολη συναρμολόγηση, μεγάλη αντοχή στα καιρικά φαινόμενα, καθαρίζονται εύκολα. Σίγουρα έχουν και τα μειονεκτήματα τους, αλλά δεν γίνεται να τα έχουμε όλα.

Το στήσιμο έγινε με πασσάλους, περίπου 50εκ χωμένους στην γη, όπου επάνω τους, βιδώθηκαν τα τσίγγια. Τα τσίγγια θα τα βρείτε σε μεγέθη από 150εκ-200εκ-250εκ-300εκ ύψος και φάρδος περίπου 80εκ. Το κόστος ενός φύλλου 200χ80εκ είναι περίπου 7-8 ευρώ. Για να μην υπερβώ κάποιο όριο στα έξοδα, αγόρασα φύλλα 200χ80εκ και τα έκοψα στο μέτρο. Κάθε τοίχωμα είναι 100χ80εκ και έχει στηθεί όρθιο ώστε τα αυλάκια να ενώνουν εφαρμοστά μεταξύ τους. Από κει και πέρα η συναρμολόγηση είναι εύκολη, με ειδικές βίδες/τρυπάνι για τα τσίγγια. Θα τις βρείτε στα σιδηροπωλεία και έχουν πλαστική ροδέλα στο εσωτερικό για να μην περνά το νερό της βροχής.

Το πάτωμα αποφάσισα να το κάνω με χώμα, για πολλούς λόγους. Έχω διαβάσει ότι είναι η πιο φυσική λύση και πιο υγιείς για τις κότες. Συνεπώς το εσωτερικό θα γεμίσει με περίπου 15-20εκ χώμα και λίγα άχυρα. Όταν βρωμίζει, είτε ρίχνεις λίγο επιπλέον από πάνω (αν είναι λίγη βρωμιά) ή φτυαρίζεις έξω το βρώμικο και προσθέτεις νέο. Το βρώμικο χώμα, εννοείτε ότι είναι λίπασμα… το αφήνουμε λίγο καιρό να σβήσει (3-6 μήνες) και είναι έτοιμο για τα φυτά μας. Πρόσβαση έχω από την πάνω πλευρά, καθώς η οροφή ανοίγει. Ανάλογα πως θα με βολέψει, μπορεί να ανοίξω την πόρτα μπροστά… Πάντα υπάρχει περιθώριο για βελτίωση.

Αυτή την στιγμή περιμένω τα νεαρά κοτοπουλάκια, ώστε να αποκτήσει ζωή το νέο κοτέτσι. Στις φωτογραφίες δεν θα δείτε περίφραξη, καθώς αυτή είναι για άλλη ανάρτηση… ;)

Τα θεμέλια…