Πολλά σπίτια που εκ των υστέρων περιτυλίγονται με διογκωμένη πολυστερίνη φαίνεται να παρουσιάζουν πιο πολλά προβλήματα από τα σπίτια που...
περιτυλίγονται εξωτερικά με άχυρο. Ο Rob Hopkins στο site του Transition Culture αναφέρει τη δουλειά του Keven Le Doujet στο Πανεπιστήμιο του Cambridge ο οποίος έγραψε μία τεράστια διατριβή για το συγκεκριμένο θέμα το 2009.
Ο Keven εμπνεύστηκε από ένα Αυστριακό σπίτι το passivhaus το οποίο χτίστηκε μονάχα από φυσικά υλικά. Το passivhaus ήταν ένα ξύλινο σπίτι όπου μονώθηκε εξωτερικά με άχυρο, επιχρίστηκε σε πηλό και στη συνέχεια καλύφθηκε με επένδυση ξύλου.
Υπάρχουν πολλά οφέλη στον τομέα των μονώσεων στο εξωτερικό τμήμα του σπιτιού με άχυρο. Μπορεί να μειωθεί η θερμική μεταφορά, υπάρχουν λιγότερα όρια για το πάχος των τοίχων, και επίσης περικλείεται η θερμική μάζα του υπάρχοντος σπιτιού. Αλλά υπάρχουν επίσης και προβλήματα. Οι προεξοχές των στεγών μπορεί να είναι ανεπαρκής, και τα παράθυρα να επηρεαστούν, καθώς θα είναι τοποθετημένα πλέον βαθιά σε εσοχές, μειώνοντας το φυσικό φως.
Δημοσίευση σχολίου