“Όλα τα δάχτυλα δεν είναι ίδια” λέει μία παροιμία και το ίδιο ισχύει και για τις έκτατες ανάγκες, που μπορεί να συμβούν. Ανάλογα την περίπτωση/κατάσταση, ο χρόνος που διαρκεί μία έκτακτη ανάγκη, αλλά και ο χρόνος απόκρισης μας σε αυτή, ποικίλει. Συνεπώς πρέπει να ξεχωρίσουμε και να κατηγοριοποιήσουμε τις καταστάσεις, ανάλογα με τον χρόνο που διαρκούν και πρέπει να ανταποκριθούμε, ώστε να ξέρουμε τον σωστό τρόπο αντίδρασης, αλλά και τι γνώσεις πρέπει να έχουμε.
Άμεση έκτακτη ανάγκη
Σε αυτή την κατηγορία, ανήκουν περιπτώσεις που η ζωή μας και η σωματική μας ακεραιότητα, βρίσκονται υπό απειλή, άμεσα… τώρα, αυτή τη στιγμή ή το πολύ, για τις επόμενες 24 ώρες. Πρέπει να αντιδράσουμε αμέσως, ώστε να αντεπεξέλθουμε της κατάστασης και δεν έχουμε χρόνο για πολλά-πολλά. Τέτοιες περιπτώσεις είναι για παράδειγμα, ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα με τραυματισμό, πέσαμε και χτυπήσαμε άσχημα στο δρόμο, στο βουνό… κάποιος έπαθε έμφραγμα, γίνεται ένας σεισμός ή βρισκόμαστε σε ένα κτίριο που καίγεται, κάποιος μας απειλεί με μαχαίρι/όπλο (πχ να μας κλέψει), έσπασε ένα φράγμα και πρέπει να απομακρυνθούμε γρήγορα κα.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, ο χρόνος, μετρά αντίστροφα για εμάς. Πρέπει να αντιδράσουμε σωστά και ακαριαία, χωρίς δεύτερη σκέψη. Συνήθως, σε αυτές τις περιπτώσεις, δεν έχουμε τον απαραίτητο εξοπλισμό ή διαθέτουμε τα ελάχιστα. Δεν μπορούμε να φτιάξουμε κάτι πολύπλοκο, αλλά ούτε να τρέχουμε να ψάχνουμε για ένα κομμάτι εξοπλισμού. Συνεπώς, το μεγάλο εφόδιο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η Γνώση και οι δεξιότητες που κατέχουμε όπως πχ Α’ Βοήθειες, αυτοάμυνα, γνώσεις για το πως πρέπει να συμπεριφερθούμε σε ένα σεισμό, σε ένα τροχαίο κτλ. Εννοείτε πως πρέπει να έχουμε και την κατάλληλη ψυχολογική κατάσταση, αλλά εδώ, σε αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε μόνο για γνώσεις και δεξιότητες. Έτσι, αν δεν κατέχουμε την απαραίτητη γνώση πάνω στο αντικείμενο που μας χρειάζεται πχ αυτοάμυνα, απλά δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε, οπότε στην καλύτερη περίπτωση καλούμε σε βοήθεια.
Βραχυπρόθεσμη επιβίωση/έκτακτη ανάγκη
Αυτή η κατηγορία είτε περιλαμβάνει καταστάσεις που συνεχίζονται από την προηγούμενη, πχ σταματήσαμε μία αιμορραγία, αλλά πρέπει να πάμε σε κάποιο νοσοκομείο, ή άλλες περιπτώσεις, που όμως, μας δίνουν κάποιο χρόνο, ώστε να αντιδράσουμε και δεν απειλείται άμεσα η σωματική μας ακεραιότητα. Το χρονικό διάστημα μπορεί να είναι maximum, 72 ώρες (3 ήμερες) και αυτό, γιατί είναι το όριο (στο περίπου) που μπορεί να αντέξει ο οργανισμός χωρίς νερό. Αν για παράδειγμα, χαθήκαμε στο βουνό, αλλά είμαστε υγιείς, δεν κινδυνεύει άμεσα η ζωή μας. Παρόλα αυτά, όμως, θα πρέπει να βρούμε κατάλυμα για προστασία από τα καιρικά φαινόμενα, να έχουμε νερό, μία φωτιά για ζεστασιά… εφόσον η κατάσταση το επιτάση και όχι επειδή το είδαμε στην τηλεόραση. Μπορούμε πχ να ψάξουμε τριγύρω για κάποιο μονοπάτι, μπορούμε να πάμε σε εύλογο χρονικό διάστημα στον γιατρό ή νοσοκομείο, ώστε να περιποιηθούν πχ κάποιο κάταγμα. Αν ξεμείναμε από βενζίνη στην μέση του πουθενά και κάνει υπερβολική ζέστη, έχουμε περιθώριο και την άνεση, να μεταβούμε κάπου έστω και με τα πόδια. Αν τελείωσε ο σεισμός και είμαστε ασφαλείς, έχουμε το περιθώριο να μεταβούμε κάπου, ώστε να μείνουμε το βράδυ και άλλα πολλά παραδείγματα.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, ναι μεν έχουμε τον χρόνο να αντιδράσουμε, αλλά σε εύλογο χρονικό διάστημα. Δεν μπορούμε να είμαστε συνεχώς εκτεθειμένοι πχ στα καιρικά φαινόμενα. Οπότε, διαφορετικές καταστάσεις και διαφορετικές γνώσεις και δεξιότητες που πρέπει να έχουμε. Στην κατηγορία αυτή, θα πρέπει να γνωρίζουμε για παράδειγμα, προσανατολισμό με χάρτη, εύρεση και φιλτράρισμα νερού, κατασκευή καταλύματος, πως να κάνουμε σινιάλο σε σωστικά μέσα, που πρέπει να πάμε πχ μετά από μία πλημμύρα ή σεισμό, πως να επικοινωνήσουμε με τις αρχές ή με κάποιο δικό μας άνθρωπο, πως να δέσουμε και να περιποιηθούμε τραύματα που δεν είναι πολύ σοβαρά, πως να ανάψουμε μία φωτιά κα. Στις περιπτώσεις αυτές, έχουμε την άνεση, να χρησιμοποιήσουμε εξοπλισμό που διαθέτουμε ή να τον μεταφέρουμε/βρούμε από αλλού ή ακόμα και να κατασκευάσουμε κάτι (πχ κατάλυμα).
Εδώ είναι που “δένει” και ο σάκος των 72ωρών που πιθανόν να έχετε ακούσει, καθώς τόσος είναι περίπου ο μέγιστος χρόνος απόκρισης του κρατικού μηχανισμού σε μεγάλα αλλά και μικρά γεγονότα. Οπότε αυτό το μικρό διάστημα, θα πρέπει να έχουμε τις γνώσεις/επιδεξιότητες να παραμείνουμε υγιείς, μέχρι να έρθει βοήθεια από τα σωστικά συνεργεία. Συνήθως η διάσωση δεν παίρνει πάνω από 48 ώρες, αν μιλάμε για νορμάλ περιπτώσεις, πχ χαθήκαμε στο βουνό.
Μακροπρόθεσμη επιβίωση/έκτακτη ανάγκη ή μακροχρόνια διαβίωση σε δύσκολες συνθήκες.
Σε αυτή την κατηγορία, περιλαμβάνονται καταστάσεις όπου το γεγονός κρατά για μεγάλο χρονικό διάστημα και ενώ η ζωή μας δεν απειλείτε άμεσα ή τις προσεχής 2-3 μέρες, εντούτοις τα πράγματα είναι δύσκολα και θα πρέπει πχ να βρούμε τρόφιμα, να εξασφαλίσουμε εισόδημα, να διατηρήσουμε τρόφιμα, να φτιάξουμε/επιδιορθώσουμε τα δικά μας ρούχα/υποδήματα, να ράψουμε, να κάνουμε επισκευές σε μηχανήματα, να καλλιεργήσουμε κα.
Μία τέτοια περίπτωση είναι και η οικονομική κρίση που περνάμε, όπου ναι μεν, δεν κινδυνεύουμε άμεσα, όμως, ειδικά ένας άνεργος, θα πρέπει να κάνει τα πάντα ώστε να έχει να φάει και γενικά να ικανοποιεί τις βασικές ανάγκες του (ασφάλεια, ζεστό νερό, τρόφιμα, ηλεκτρισμό κτλ). Συνεπώς, χρειαζόμαστε άλλες/επιπλέον γνώσεις, για να αντεπεξέλθουμε σε τέτοιες καταστάσεις, που έχουν να κάνουν πιο πολύ με την αυτάρκεια, παρά με την επιβίωση.
Άλλη περίπτωση θα ήταν για παράδειγμα, να ζούμε σε νησί και λόγω μιας μεγάλης κατολίσθησης ή σεισμού, να αποκοπεί η πρόσβαση στο νησί με καράβια, λόγω καταστροφών στο λιμάνι. Οπότε και εκεί ναι μεν δεν κινδυνεύουμε άμεσα, αλλά καταλαβαίνουμε ότι θα αργήσει να έρθει βοήθεια. Τα τρόφιμα θα έρχονται με δυσκολία και σε μικρές ποσότητες, αφού δεν θα μπορούν να δέσουν μεγάλα πλοία. Μπορεί να μην έχουμε ρεύμα, να μην έχουμε πρόσβαση σε καθαρό/πόσιμο νερό, επειδή χάλασε το σύστημα καθαρισμού που είχε το νησί κτλ. Οπότε θα πρέπει να κάνουμε υπομονή μέχρι να ομαλοποιηθεί η κατάσταση να περιμένουμε να διορθωθεί η κατάσταση και να την περάσουμε όσο πιο καλά μπορούμε, με τα όσα διαθέτουμε και μπορούμε να κάνουμε.
Συμπέρασμα
Τον διαχωρισμό δεν τον κάνουμε ούτε για να βάζουμε παραπάνω ορολογίες, ούτε να κάνουμε τα πράγματα πιο δύσκολα. Τον κάνουμε ώστε να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι χρειαζόμαστε και πότε, ανάλογα με την περίπτωση και την κατάσταση που περιήλθαμε. Να καταλάβουμε τι γνώσεις μας χρειάζονται, ανάλογα την περίπτωση και το βασικότερο να βάλουμε καλά στο μυαλό μας, πως πρέπει να έχουμε γνώσεις ΚΑΙ για τις ΤΡΕΙΣ κατηγορίες! Ούτε μόνο για την μία, ούτε μόνο για τις δύο, αλλά και για τις τρεις και μάλιστα με την σειρά που αναφέρθηκαν. Πρώτα θα μάθουμε πχ Α’ Βοήθειες, μετά θα μάθουμε χρήση χάρτη και στο τέλος θα μάθουμε για παγίδες, επισκευές κτλ.
Τι να την κάνεις την χρήση χάρτη, όταν εσύ είσαι τραυματισμένος, αιμορραγείς και δεν υπάρχει ψυχή τριγύρω… γιατί να ξέρεις να φτιάχνεις φουρνάκια από πηλό και ξύλινα μαχαιροπίρουνα, όταν δεν ξέρεις πως να αποστειρώσεις σωστά το νερό; Μην σας φαίνεται περίεργο. Είναι λάθη, που τα κάνουμε όλοι μας, που προετοιμαζόμαστε με τον ένα ή άλλο τρόπο και μας αρέσει να είμαστε ασφαλείς ανά πάσα στιγμή και όχι μόνο όταν έρθει η Αποκάλυψη. Συνεπώς θα πρέπει να κατανείμουμε το εύρος των γνώσεων μας, σε όλες τις κατηγορίες και σε όλο το φάσμα, των περιπτώσεων που μπορεί να μας τύχουν και θεωρούμε ως πιο πιθανές να μας συμβούν και όχι σε ότι μας “πασάρουν” από το Internet ή άλλες πηγές.
lykawn.wordpress.com/2015/11/10/%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CE%B9-%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%B2%CE%AF%CF%89%CF%83%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%AD%CE%BA%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%B3%CE%BA%CE%B7%CF%82/
Δημοσίευση σχολίου