Την αποκαλούν «βότανο της αθανασίας» και έχει πλήθος θεραπευτικών ιδιοτήτων. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα στην καλλιέργειά της, αρκεί να έχει ήλιο, ενώ ο χυμός (ζελέ) από τα φύλλα της πωλείται από 10-15 ευρώ το κιλό. Είναι η αλόη βέρα. Φυτό γνωστό εδώ και 5.000 χρόνια.Μόνο που σήμερα η καλλιέργειά της αποτελεί πράγματι επαγγελματική ευκαιρία, αφού χρησιμοποιείται σε πλήθος φαρμακευτικών συσκευασμάτων και συμπληρωμάτων διατροφής. Και το σημαντικό είναι ότι η εγχώρια παραγωγή δεν καλύπτει τις ανάγκες ζήτησης, με αποτέλεσμα να εισάγουμε χυμό αλόης από τη Γερμανία. Υπολογίζεται ότι το 25% των φαρμακευτικών σκευασμάτων που κυκλοφορούν παγκοσμίως περιλαμβάνουν και αλόη. Ενα ώριμο φυτό μπορεί να δώσει 10 με 12 κιλά τζελ τον χρόνο και να αποδώσει τουλάχιστον 100 ευρώ στον παραγωγό.
Οι θεραπευτικές της ιδιότητες είναι γνωστές από την αρχαιότητα, ενώ είναι γνωστή η αναφορά του Xριστόφορου Kολόμβου για την αλόη, καθώς έγραψε πως: «Τέσσερα φυτά είναι απαραίτητα για την υγεία του ανθρώπου: το σιτάρι, η άμπελος, η ελιά και η αλόη βέρα. Το πρώτο τον τρέφει, το δεύτερο αναζωογονεί το πνεύμα του, το τρίτο του χαρίζει αρμονία, το τέταρτο τον θεραπεύει».
Σήμερα η αλόη βέρα καλλιεργείται σε όλο τον κόσμο λόγω της σημασίας των θεραπευτικών ιδιοτήτων της. Ενας μύκητας που ονομάζεται Arbascular Mycorrhiza (δενδρόμορφη μυκόρριζα) αναπτύσσεται στην επιφάνεια του φυτού και το βοηθά στην αύξηση της εξαγωγής καλίου και άλλων χρήσιμων στοιχείων από το έδαφος. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος το φυτό έχει τόσο μεγάλη θεραπευτική σημασία.
Η αλόη βέρα (Aloe Vera) μοιάζει με μικρό κάκτο, αλλά ανήκει στην οικογένεια των κρινοειδών, όπως το σπαράγγι, το κρεμμύδι και το σκόρδο. Περιέχει πάνω από 150 συστατικά, όπως λιγνίνη, σαπωνίνες, ανθρακινόνες, βιταμίνες, ασβέστιο, σίδηρο, χαλκό, ψευδάργυρο, αμινοξέα, ένζυμα, πολυσακχαρίτες, στερόλες, λεκτίνες κ.ά.
Εχει αναπλαστικές ιδιότητες και βοηθά στην επούλωση τραυμάτων.
Aνάμεσα στα θρεπτικά συστατικά της αλόης βέρα περιλαμβάνονται οι βιταμίνες A, C και E. H βιταμίνη A (ρετινόλη) φημίζεται για τις αναπλαστικές της ιδιότητες στα κύτταρα και χρησιμοποιείται ευρέως στην κοσμητολογία ως αντιρυτιδικό συστατικό.
H βιταμίνη C έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες και ενισχύει το ανοσοποιητικό, ενώ βοηθά να δημιουργηθεί το κολλαγόνο του δέρματος και να διατηρηθεί η υγεία του. Hβιταμίνη E, με τις αντιοξειδωτικές και αναπλαστικές της ιδιότητες, προστατεύει το δέρμα, προλαμβάνοντας τις βλάβες της κυτταρικής μεμβράνης.
Η αλόη βέρα (aloe vera) μοιάζει με μικρό κάκτο, αλλά ανήκει στην οικογένεια των κρινοειδών, όπως το σπαράγγι, το κρεμμύδι και το σκόρδο. Περιέχει πάνω από 150 συστατικά, έχει αναπλαστικές ιδιότητες και βοηθά στην επούλωση τραυμάτων
H αλόη βέρα είναι επίσης πλούσια πηγή μεταλλικών στοιχείων (π.χ. σιδήρου, χρωμίου, μαγγανίου, φωσφόρου, καλίου, ψευδαργύρου κ.ά.), ενζύμων (έχουν εξαιρετικές θεραπευτικές ιδιότητες για το δέρμα και τους ιστούς), αμινοξέων και άλλων θρεπτικών συστατικών.
Συγκεκριμένα το φυτό περιέχει:
Βιταμίνες όπως βιταμίνη Α, Β1, Β2, Β6, Β12, βιταμίνη C, βιταμίνη Ε, φυλλικό οξύ.
Μέταλλα και συγκεκριμένα ασβέστιο, κάλιο, μαγνήσιο, νάτριο, χαλκό, σίδηρο, ψευδάργυρο, μαγγάνιο.
Αμινοξέα: Λυσίνη, Θρεονίνη, Βαλίνη, Μεθιονίνη, Ισολευκίνη, Φαινυλαλανίνη, Ασπαραγγινικό Οξύ, Σερίνη, Γλουταμινικό Οξύ, Γλυκίνη, Αλανίνη, Τυροσίνη, Υδροξυπρολίνη, Κυστίνη, Λευκίνη.
Ενζυμα: Οξειδάση, Καταλάση, Αμυλάση, Βραδυκινάση, Κελλουλάση, Λιπάση, Αλανινάση, Φωσφατάση, Κρεατινική Φωσφοκινάση, Υδρογονάση.
Μονοσακχαρίτες και Πολυσακχαρίτες, Στερόλες, Αμινοσάκχαρα, Ιχνοστοιχεία (Αλουμίνιο, Χλώριο, Νάτριο, Χρώμιο, Ασβέστιο, Σίδηρο, Μαγγάνιο, Μαγνήσιο, Θείο, Χαλκό, Κάλιο, Φώσφορο, Ψευδάργυρο) και επιπλέον περιέχει: Λιγνίνη, Σαπωνίνη, Σαλικυλικό Οξύ, Αιθέρια Ελαια, β-Καροτίνη, Χαλίνη.
Φύτευση
Με το χέρι η συγκομιδή των βλαστών
Η φυτεία είναι δυνατόν να δώσει ικανοποιητική ποσότητα aloe vera από το πρώτο κιόλας έτος. Αυτό βέβαια εξαρτάται και από το μέγεθος των φυτών που θα φυτευτούν. Ομως το να παράγει κανείς αλόη βέρα είναι μια κουραστική διαδικασία. Το μεγαλύτερο μέρος της σποράς, της συγκομιδής και της επεξεργασίας γίνεται χειρωνακτικά. Κάθε φυτό αλόης βέρα ξεκινά σαν βλαστάρι που χωρίζεται από τη ρίζα ενός ώριμου φυτού και μεταφυτεύεται για να γίνει ένα νέο αυτόνομο φυτό. Επειτα από 2 ολόκληρα χρόνια προσεκτικής καλλιέργειας τα εξωτερικά φύλλα του νέου φυτού είναι έτοιμα για συγκομιδή. Τότε τα ώριμα φύλλα κόβονται προσεκτικά με το χέρι. Οι εργάτες κάνουν μια μικρή τομή στη βάση τους και τα αφαιρούν προσεκτικά για να μην καταστρέψουν τα νεότερα φύλλα. Τα φυτά της αλόης βέρα παραμένουν παραγωγικά για 3 με 4 χρόνια αφού ωριμάσουν, παράγοντας το καθένα πάνω από 50 φύλλα στη διάρκεια της ζωής του.
Τα μυστικά για αποδοτική καλλιέργεια
Η αλόη βέρα πρέπει να φυτευτεί σε μέρος που το βλέπει ο ήλιος συνεχώς ή πολλές ώρες την ημέρα. Μπορεί να καλλιεργηθεί μόνο σε περιοχές που δεν υπάρχουν παγωνιές και πολύ χαμηλές θερμοκρασίες τον χειμώνα. Επειδή το φυτό είναι σαρκώδες και αποτελείται κατά 95% από νερό, η παγωνιά το καταστρέφει.
Η αλόη βέρα, επειδή χρειάζεται ήλιο και λίγο πότισμα, αναπτύσσεται καλά σε άγονες, ξερικές ή ημιξερικές περιοχές.
Αναπτύσσεται καλά σε εδάφη που είναι φτωχά σε θρεπτικά συστατικά. Για εμπορική καλλιέργεια όμως προτιμούνται εύφορα εδάφη ή ελαφρώς αμμώδη που είναι καλά αποστραγγιζόμενα και με pH μέχρι 8,5.
Η προετοιμασία του εδάφους για την καλλιέργεια της αλόης είναι απλή και εύκολη.
Αρχίζει με 1 ή 2 οργώματα, που δε χρειάζεται να είναι βαθιά, καθώς το ριζικό σύστημα της αλόης είναι επιφανειακό και αναπτύσσεται σε πλάτος, οπότε όργωμα σε βάθος 20 με 30 εκατοστά είναι αρκετό.
Τα φυτά της αλόης βέρα μπορούν να φυτευθούν όλο τον χρόνο, εκτός από τους χειμερινούς μήνες (Νοέμβριος έως Φεβρουάριος). Τη φύτευση των φυτών ακολουθεί ένα καλό πότισμα.
Γύρω από το φυτό της αλόης βέρα αναπτύσσονται νέα μικρά φυτά (παραβλαστήματα). Αυτά τα παραβλαστήματα μπορούν να αποσπαστούν με προσοχή, φροντίζοντας να περιλαμβάνουν όσο περισσότερη γίνεται από τη λευκή ρίζα τους. Τα παραβλαστήματα φυτεύονται και δίνουν νέα φυτά αλόης.
Τα νέα φυτά αλόης φυτεύονται σε σειρές σε απόσταση 60 εκατοστών το ένα από το άλλο. Η κάθε σειρά απέχει 60 εκατοστά από την άλλη. Με αυτό τον τρόπο μπορούμε να φυτέψουμε περίπου 2.800 φυτά ανά στρέμμα.
Λίπανση: Η αλόη βέρα ανταποκρίνεται θετικά στη χρήση κοπριάς ή κομπόστ ως λιπάσματος. Περίπου 1 με 1,5 τόνος κοπριάς ή κομπόστ ανά στρέμμα μπορεί να προστεθεί κατά την αρχική φάση προετοιμασίας του εδάφους. Ωστόσο το φυτό αποδίδει και χωρίς τη χρήση κοπριάς ή κομπόστ. Επίσης, αν υπάρχει διαθέσιμη στάχτη από καθαρά ξύλα κατά τη φάση της φύτευσης, μπορείτε να την προσθέσετε στους λάκκους κατά τη διαδικασία της φύτευσης.
Τα φυτά της αλόης βέρα αντέχουν μεγάλες περιόδους χωρίς πότισμα. Η άρδευση όμως στις κρίσιμες φάσεις ανάπτυξης του φυτού είναι ουσιαστικός παράγοντας επιτυχίας της καλλιέργειας.
Η πρώτη άρδευση θα πρέπει να γίνει αμέσως μετά τη φύτευση. Θα πρέπει να ακολουθήσουν 2 με 3 αρδεύσεις μέχρι να βεβαιωθούμε ότι το φυτό έχει πιάσει.
Στη συνέχεια, απαιτούνται μόνο 4 με 6 αρδεύσεις ανά έτος. Θα πρέπει να αφήνουμε το χώμα να ξεραθεί εντελώς πριν από το επόμενο πότισμα.
Το πιο κοινό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι καλλιέργειες αλόης είναι το υπερβολικό πότισμα. Τα συμπτώματα γίνονται ορατά με τη μορφή καφέ ή μαύρων κηλίδων στα φύλλα της αλόης, στη συνέχεια γίνονται κίτρινα και πέφτουν.
Το έδαφος θα πρέπει να είναι καθαρό από αγριόχορτα.
Συγκομιδή: Μία καλλιέργεια αλόης βέρα αρχίζει να αποδίδει εμπορικά εκμεταλλεύσιμα φύλλα από το δεύτερο μέχρι και το πέμπτο έτος.
Η συγκομιδή των φύλλων γίνεται 4 φορές τον χρόνο. Σε κάθε συγκομιδή κόβονται 3 φύλλα από κάθε φυτό. Αρα συνολικά το κάθε φυτό αποδίδει 12 φύλλα τον χρόνο.
Η «ταυτότητα» του φυτού
Η αλόη βέρα ανήκει στην οικογένεια των Liliaceae. To γένος αυτό περιλαμβάνει περισσότερα από 350 είδη, από τα οποία μόνο δύο είναι σημαντικά για την καλλιέργεια της αλόης για θεραπευτική και κοσμητολογική χρήση. H Aloe ferox Miller ευδοκιμεί στη Nότιο Aφρική και η Aloe vera, η μόνη με κίτρινα λουλούδια (Aloe barbadensis Miller).
Τα φύλλα της αλόης είναι χοντρά, χυμώδη και σαρκώδη και μπορούν να παρουσιάζουν μεγάλη διαφορά ως προς το μέγεθος (από 20 μέχρι 60 εκατοστά).
Από το κέντρο του φυτού βγαίνει μια ταξιανθία λουλουδιών με ζωηρά χρώματα (συνήθως κόκκινο ή ροζ), ανάλογα με την ποικιλία του φυτού. Ολα τα είδη της αλόης βέρα συναντώνται σε θερμές χώρες. Στην Ελλάδα έχει εγκλιματισθεί και καλλιεργείται ως καλλωπιστικό φυτό (Aloe vera).
Ανάπτυξη
Το ώριμο φυτό θα αναπτυχθεί σε ύψος μέχρι 7,5 μέτρα. Το χρώμα των φύλλων μπορεί να ποικίλλει - ξεκινά από ελαφρύ πράσινο όταν είναι μικρό το φυτό και αλλάζει σε βαθύτερο πράσινο όταν γίνεται ώριμο. Το σχήμα των φύλλων είναι πλατύ και λογχοειδές. Αυτά έχουν αγκάθια και από τις δύο πλευρές με σκληρό εξωτερικό φλοιό, ενώ στο εσωτερικό του φλοιού κεντρικά εμπεριέχεται ένα υγρό τζελ, το οποίο καθιστά το φυτό ικανό να ευημερεί σε περιοχές με μέτριες ή χαμηλές βροχοπτώσεις. Αυτό το υγρό τζελ συμβάλλει στην αποθήκευση νερού και θρεπτικών συστατικών για περιόδους ξηρασίας, όπως αντίστοιχα ο κάκτος. Αυτά τα θρεπτικά συστατικά είναι που κάνουν το φυτό περιζήτητο.
http://agrotikabook.gr
Δημοσίευση σχολίου