Η κούπα του Πυθαγόρα, είναι πολύ γνωστή για το ηθικό μάθημα της, προς τους πλεονέκτες και άπληστους… ;) Αν δεν γνωρίζετε τι είναι και πως λειτουργεί,διαβάστε αυτό το ενημερωτικότατο ιστολόγιο, σχετικά με την κούπα και πως λειτουργεί. Πως θα μπορούσαμε όμως να την χρησιμοποιήσουμε με πιο πρακτικό τρόπο;
Η κούπα βασίζεται στο ότι, μετά από κάποιο ύψος που έχει γεμίσει, θα αφήσει το υγρό/νερό να τρέχει, μέχρι να αδειάσει όλο. Στην πραγματικότητα, μέσα στις σωλήνες της, παραμένει λίγο υγρό, αλλά είναι πολύ μικρή η ποσότητα. Δηλαδή, σε συγκεκριμένη ποσότητα νερού, αδειάζει το δοχείο. Χμμμ… αυτό θυμίζει κάτι σαν αυτόματη βάνα ροής νερού, η οποίες μάλιστα την σήμερον εποχή, είναι ηλεκτρονικές ή βασίζονται σε φλοτέρ κτλ.
Κάνοντας λοιπόν τα πειράματα μου σε μικρή κλίμακα, έφτιαξα ένα δοχείο, αντίστοιχο της κούπας, στο οποίο προσάρτησα ένα μπεκ ψεκασμού για πότισμα φυτών. Μάλιστα η κατασκευή έχει και πρακτική εφαρμογή. Την τοποθέτησα σε μία εξωτερική βρύση η οποία στάζει με αργό ρυθμό. Το δοχείο, συγκεντρώνει το νερό που στάζει από την βρύση και μόλις γεμίσει, το αφήνει να περάσει από το μπεκ, το οποίο ψεκάζει το νερό σε μία ικανοποιητική απόσταση. Έτσι δημιούργησα ένα σύστημα αυτόματου ποτίσματος, χωρίς την χρύση κάποια αυτόματης βάνας και ηλεκτρισμού, το οποίο με την ροή που έχει η βρύση κάνει περίπου μία με δύο μέρες να γεμίσει. Μάλιστα για μια πιο “αστεία” εφαρμογή, έβαλα το μπεκ, κάτω από ένα μπαλκόνι, όπου μαζεύονται γάτες. Το αποτέλεσμα, μέσα σε λίγες μέρες οι γάτες άλλαξαν πόστο, καθώς το νερό της ενοχλούσε. :)
Σε πιο μεγάλη κλίμακα, αυτή η “αυτόματη βάνα” θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε κάποιο ποτάμι/ρυακί, το οποίο με μια αντλία που θα λειτουργεί και αυτή με την ροή του ποταμιού ή με τον αέρα, θα γεμίζει μια δεξαμενή με νερό. Η δεξαμενή θα είναι συνδεδεμένη με ένα συστήμα ποτίσματος, το οποίο μπορεί να ποτίζει δέντρα ή λαχανικά. Ανάλογα με το πόσο νερό θα φέρνει η αντλία, το πόσο νερό διαθέτει το ποτάμι/ρυακί και το μέγεθος της δεξαμενής, θα μπορούσε, το όλο σύστημα, να ρυθμιστεί ώστε να γίνεται ένα αυτόματο πότισμα ανά λίγες μέρες, χωρίς καμία παρέμβαση μας και χωρίς την χρήση ηλεκτρισμού. Ιδανικό για απομονομένες περιοχές. Το καλύτερο από όλα, είναι ότι δεν χρειάζονται κινητά μέρη για την “βάνα” αυτή και συνεπώς είναι αύθαρτη. Φυσικά θα χρειαστεί να βάλουμε κάποιο είδος σίτας, ώστε να μην πέφτουν φύλλα και βουλώσει, το οποίο όμως, δεν είναι κάτι το τραγικό και γίνεται εύκολα.
https://lykawn.wordpress.com
Η κούπα βασίζεται στο ότι, μετά από κάποιο ύψος που έχει γεμίσει, θα αφήσει το υγρό/νερό να τρέχει, μέχρι να αδειάσει όλο. Στην πραγματικότητα, μέσα στις σωλήνες της, παραμένει λίγο υγρό, αλλά είναι πολύ μικρή η ποσότητα. Δηλαδή, σε συγκεκριμένη ποσότητα νερού, αδειάζει το δοχείο. Χμμμ… αυτό θυμίζει κάτι σαν αυτόματη βάνα ροής νερού, η οποίες μάλιστα την σήμερον εποχή, είναι ηλεκτρονικές ή βασίζονται σε φλοτέρ κτλ.
Κάνοντας λοιπόν τα πειράματα μου σε μικρή κλίμακα, έφτιαξα ένα δοχείο, αντίστοιχο της κούπας, στο οποίο προσάρτησα ένα μπεκ ψεκασμού για πότισμα φυτών. Μάλιστα η κατασκευή έχει και πρακτική εφαρμογή. Την τοποθέτησα σε μία εξωτερική βρύση η οποία στάζει με αργό ρυθμό. Το δοχείο, συγκεντρώνει το νερό που στάζει από την βρύση και μόλις γεμίσει, το αφήνει να περάσει από το μπεκ, το οποίο ψεκάζει το νερό σε μία ικανοποιητική απόσταση. Έτσι δημιούργησα ένα σύστημα αυτόματου ποτίσματος, χωρίς την χρύση κάποια αυτόματης βάνας και ηλεκτρισμού, το οποίο με την ροή που έχει η βρύση κάνει περίπου μία με δύο μέρες να γεμίσει. Μάλιστα για μια πιο “αστεία” εφαρμογή, έβαλα το μπεκ, κάτω από ένα μπαλκόνι, όπου μαζεύονται γάτες. Το αποτέλεσμα, μέσα σε λίγες μέρες οι γάτες άλλαξαν πόστο, καθώς το νερό της ενοχλούσε. :)
Σε πιο μεγάλη κλίμακα, αυτή η “αυτόματη βάνα” θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε κάποιο ποτάμι/ρυακί, το οποίο με μια αντλία που θα λειτουργεί και αυτή με την ροή του ποταμιού ή με τον αέρα, θα γεμίζει μια δεξαμενή με νερό. Η δεξαμενή θα είναι συνδεδεμένη με ένα συστήμα ποτίσματος, το οποίο μπορεί να ποτίζει δέντρα ή λαχανικά. Ανάλογα με το πόσο νερό θα φέρνει η αντλία, το πόσο νερό διαθέτει το ποτάμι/ρυακί και το μέγεθος της δεξαμενής, θα μπορούσε, το όλο σύστημα, να ρυθμιστεί ώστε να γίνεται ένα αυτόματο πότισμα ανά λίγες μέρες, χωρίς καμία παρέμβαση μας και χωρίς την χρήση ηλεκτρισμού. Ιδανικό για απομονομένες περιοχές. Το καλύτερο από όλα, είναι ότι δεν χρειάζονται κινητά μέρη για την “βάνα” αυτή και συνεπώς είναι αύθαρτη. Φυσικά θα χρειαστεί να βάλουμε κάποιο είδος σίτας, ώστε να μην πέφτουν φύλλα και βουλώσει, το οποίο όμως, δεν είναι κάτι το τραγικό και γίνεται εύκολα.
https://lykawn.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου