Η κατασκευή του σπιτιού στο Νέσσωνα οφείλεται σε μια αλληλουχία συγκυριών. Ερευνώντας στο διαδίκτυο για κάποιες φυσικές καλλιεργητικές μεθόδους που χρησιμοποιούν τον...
πηλό, ανακαλύψαμε τις δυνατότητες του σαν δομικό υλικό. Αυτό βέβαια δεν είναι νέο μιας και το 80% των κατοίκων του πλανήτη εξακολουθούν να ζουν σε χωμάτινα σπίτια. Το νέο όμως είναι ότι εδώ και είκοσι χρόνια, ξεκινώντας από την Αμερική, εμφανίστηκε ένας νέος όρος, η φυσική δόμηση, η επιλογή δηλαδή του να χτίζεις με τοπικά, φυσικά, και το μικρότερο δυνατό περιβαλλοντολογικό και οικονομικό κόστος.
Καλλιεργήθηκε η ιδέα της κατασκευής μιας αγροικίας χρησιμοποιώντας μια από τις πρώτες μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν για γήινα σπίτια, το κομπ, όπου χρησιμοποιούνται τα χέρια και τα πόδια για να σχηματιστούν μάζες πηλού αναμεμιγμένου με άμμο και άχυρο και οι οποίες τοποθετούνται η μία πάνω στην άλλη διαμορφώνοντας έτσι μονολιθικές κατασκευές με μεγάλη σταθερότητα. Η λέξη κομπ προέρχεται από μια παλιά αγγλική λέξη cob που σημαίνει καρβέλι ψωμιού και σβώλος. Έχοντας μια προϊστορία χιλιάδων χρόνων, χρησιμοποιούταν μέχρι και τα μέσα του περασμένου αιώνα στην Αγγλία όπου υπάρχουν σπίτια πεντακοσίων χρόνων χτισμένα έτσι.
Η απόφαση μας βασίστηκε στην στιβαρότητα της κατασκευής, την απλότητα των εργαλείων, το χαμηλό κόστος και την μεγάλη ελευθερία που προσφέρει στον σχεδιασμό. Μας γοήτευσε, και εξακολουθεί να μας γοητεύει, η δυνατότητα του να πλάθεις το σπίτι με τα χέρια σα γλυπτό.
Μετά από τη μελέτη όλης της διαθέσιμης βιβλιογραφίας και από ένα πολύ διδακτικό ταξίδι στην γηραιά Αλβιόνα, όπου μας δόθηκε η ευκαιρία να συμμετέχουμε στην κατασκευή ενός τέτοιου σπιτιού, ξεκινήσαμε να χτίζουμε το δικό μας. Χρειάστηκαν πέντε μήνες προσωπικής εργασίας για να χτίσουμε ένα ολόκληρο σπίτι κυριολεκτικά με τα χέρια μας. Συνειδητοποιήσαμε επίσης ότι ήμασταν πολύ πιο επιτυχημένοι σαν οικοδόμοι από ότι θα γινόμαστε ποτέ σαν αγρότες.
Εκμεταλλευτήκαμε την τεράστια θερμική μάζα των τοίχων για να το ζεσταίνουμε τους χειμερινούς μήνες. Το μεγαλύτερο μέρος της νότιας όψης επιτρέπει στον ήλιο να μπαίνει μέσα τους χειμερινούς μήνες διατηρώντας έτσι σταθερή μια ελάχιστη εσωτερική θερμοκρασία 14 βαθμών όταν η εξωτερική αγγίζει το μηδέν. Για την ψύξη του σπιτιού υπάρχουν εισαγωγές αέρα χαμηλά στην βορεινή πλευρά και εξαγωγές αντίστοιχα στα ψηλότερα σημεία του σπιτιού. Επειδή δεν έχει χρησιμοποιηθεί τσιμέντο ή άλλα συνθετικά υλικά στην τοιχοποιία, το κτίριο αναπνέει και διαπνέει άριστα.
Για την κατασκευή του χρησιμοποιήσαμε κάποια υλικά που συλλέξαμε μόνοι μας, κάποια άλλα που μας προσφέρθηκαν δωρεάν ή αγοράσαμε μεταχειρισμένα, ξοδεύοντας περίπου το ποσό των 2.000 €.
Όσον αφορά τις περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις, αν το σπίτι κάποτε γκρεμιστεί μόνο η στέγη θα μείνει για να θυμίζει την ανθρώπινη παρέμβαση στη φύση. Είναι το σημαντικότερο λάθος που κάναμε στην κατασκευή του σπιτιού και σκοπεύουμε να την αντικαταστήσουμε με μια φυτεμένη.
Στην αυλή μας έχουμε ήδη δοκιμάσει και άλλους τρόπους δόμησης χτίζοντας έναν τοίχο με τσουβάλια που περιέχουν χώμα καθώς και μια υπαίθρια μπανιέρα.
http://cob.gr
πηλό, ανακαλύψαμε τις δυνατότητες του σαν δομικό υλικό. Αυτό βέβαια δεν είναι νέο μιας και το 80% των κατοίκων του πλανήτη εξακολουθούν να ζουν σε χωμάτινα σπίτια. Το νέο όμως είναι ότι εδώ και είκοσι χρόνια, ξεκινώντας από την Αμερική, εμφανίστηκε ένας νέος όρος, η φυσική δόμηση, η επιλογή δηλαδή του να χτίζεις με τοπικά, φυσικά, και το μικρότερο δυνατό περιβαλλοντολογικό και οικονομικό κόστος.
Καλλιεργήθηκε η ιδέα της κατασκευής μιας αγροικίας χρησιμοποιώντας μια από τις πρώτες μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν για γήινα σπίτια, το κομπ, όπου χρησιμοποιούνται τα χέρια και τα πόδια για να σχηματιστούν μάζες πηλού αναμεμιγμένου με άμμο και άχυρο και οι οποίες τοποθετούνται η μία πάνω στην άλλη διαμορφώνοντας έτσι μονολιθικές κατασκευές με μεγάλη σταθερότητα. Η λέξη κομπ προέρχεται από μια παλιά αγγλική λέξη cob που σημαίνει καρβέλι ψωμιού και σβώλος. Έχοντας μια προϊστορία χιλιάδων χρόνων, χρησιμοποιούταν μέχρι και τα μέσα του περασμένου αιώνα στην Αγγλία όπου υπάρχουν σπίτια πεντακοσίων χρόνων χτισμένα έτσι.
Η απόφαση μας βασίστηκε στην στιβαρότητα της κατασκευής, την απλότητα των εργαλείων, το χαμηλό κόστος και την μεγάλη ελευθερία που προσφέρει στον σχεδιασμό. Μας γοήτευσε, και εξακολουθεί να μας γοητεύει, η δυνατότητα του να πλάθεις το σπίτι με τα χέρια σα γλυπτό.
Μετά από τη μελέτη όλης της διαθέσιμης βιβλιογραφίας και από ένα πολύ διδακτικό ταξίδι στην γηραιά Αλβιόνα, όπου μας δόθηκε η ευκαιρία να συμμετέχουμε στην κατασκευή ενός τέτοιου σπιτιού, ξεκινήσαμε να χτίζουμε το δικό μας. Χρειάστηκαν πέντε μήνες προσωπικής εργασίας για να χτίσουμε ένα ολόκληρο σπίτι κυριολεκτικά με τα χέρια μας. Συνειδητοποιήσαμε επίσης ότι ήμασταν πολύ πιο επιτυχημένοι σαν οικοδόμοι από ότι θα γινόμαστε ποτέ σαν αγρότες.
Εκμεταλλευτήκαμε την τεράστια θερμική μάζα των τοίχων για να το ζεσταίνουμε τους χειμερινούς μήνες. Το μεγαλύτερο μέρος της νότιας όψης επιτρέπει στον ήλιο να μπαίνει μέσα τους χειμερινούς μήνες διατηρώντας έτσι σταθερή μια ελάχιστη εσωτερική θερμοκρασία 14 βαθμών όταν η εξωτερική αγγίζει το μηδέν. Για την ψύξη του σπιτιού υπάρχουν εισαγωγές αέρα χαμηλά στην βορεινή πλευρά και εξαγωγές αντίστοιχα στα ψηλότερα σημεία του σπιτιού. Επειδή δεν έχει χρησιμοποιηθεί τσιμέντο ή άλλα συνθετικά υλικά στην τοιχοποιία, το κτίριο αναπνέει και διαπνέει άριστα.
Για την κατασκευή του χρησιμοποιήσαμε κάποια υλικά που συλλέξαμε μόνοι μας, κάποια άλλα που μας προσφέρθηκαν δωρεάν ή αγοράσαμε μεταχειρισμένα, ξοδεύοντας περίπου το ποσό των 2.000 €.
Όσον αφορά τις περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις, αν το σπίτι κάποτε γκρεμιστεί μόνο η στέγη θα μείνει για να θυμίζει την ανθρώπινη παρέμβαση στη φύση. Είναι το σημαντικότερο λάθος που κάναμε στην κατασκευή του σπιτιού και σκοπεύουμε να την αντικαταστήσουμε με μια φυτεμένη.
Στην αυλή μας έχουμε ήδη δοκιμάσει και άλλους τρόπους δόμησης χτίζοντας έναν τοίχο με τσουβάλια που περιέχουν χώμα καθώς και μια υπαίθρια μπανιέρα.
http://cob.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου