0


Μια από τις προκλήσεις που συναντά κανείς όταν προσπαθεί να ζήσει σε μη αστικό περιβάλλον, είναι η συγκόλληση δύο υλικών μεταξύ τους ή η αδιαβροχοποίηση τους. Μπορεί η κόλλα να αποτελεί κάτι δεδομένο μαζί με τόσα άλλα πράγματα στη σύγχρονη ζωή μας, όμως εκτός πόλης πρέπει είτε να υπάρχει ήδη μέσα στο σάκο μας, είτε να δημιουργηθεί εκ του μηδενός.
Τα κωνοφόρα δέντρα, ειδικά στη χώρα μας, βρίσκονται παντού. Όλα τους εκκρίνουν ρητίνες ..το γνωστό σε όλους μας ρετσίνι.

Βήμα 1°: (συγκομιδή)

Σε ένα κωνοφόρο (προτιμώ το πεύκο), σπάμε τον εξωτερικό σκληρό φλοιό σε σχήμα κάθετου ορθογωνίου έως ότου φανεί το καφε-κόκκινο εσωτερικό τμήμα του κορμού. Χαράσσουμε μερικές βαθιές παράλληλες γραμμές και στο κάτω μέρος του ορθογωνίου στερεώνουμε ένα κουτάκι ή σακουλάκι του οποίου τα χείλη εφάπτονται στον φλοιό. Εκεί μέσα τρέχουν όλοι οι χυμοί του δέντρου…το ρετσίνι (χρονοβόρο αλλά μαζεύεται αρκετή ποσότητα έτσι). Εκτός από το υγρό ρετσίνι μαζεύουμε παράλληλα και ξεραμένο (σκληρότερο και κιτρινότερο) το οποίο βρίσκεται σε αφθονία σε κάθε πεύκο.

Βήμα 2°: (προετοιμασία)

Ανάβουμε φωτιά και περιμένουμε να “καθίσει”. Κατά την καύση “κλέβουμε” 1-2 κάρβουνα και τα κρατάμε στην άκρη. Όταν η φωτιά πάρει τη μορφή θερμής χόβολης ξεκινάμε σε μια πέτρα να σπάμε τα κάρβουνα σε σκόνη. Αυτό το κάνουμε γιατί θέλουμε να ενισχύσουμε την δύναμη συγκόλλησης της κόλλας μας, καθώς σκέτη η ρητίνη δεν είναι αποτελεσματική.

Βήμα 3°: (τί ακριβώς κάνει μια κόλλα)

Κάθε υλικό και κάθε επιφάνεια, όσο λεία κι αν φαντάζει, στην πραγματικότητα αποτελείται από εκατομμύρια μικροσκοπικά “όρη” και “χαράδρες”. Με ένα ηλεκτρονικό μικροσκόπιο κοιτάζοντας κάποιος το πιό λείο υλικό, θα αντικρίσει ένα αχανές τέτοιο ανώμαλο τοπίο. Η κόλλα λοιπόν παρεμβαίνει ανάμεσα στις δύο επιφάνειες και “γεμίζει” αυτά τα κενά. Ως ρευστό υλικό έχει τη δυνατότητα να διεισδύσει παντού και ταυτόχρονα έχει την ιδιότητα να ξεραίνεται όταν έρχεται σε επαφή με το οξυγόνο δημιουργώντας έτσι εκατομμύρια “άγκιστρα” τα οποία συγκρατούν τις δύο επιφάνειες μαζί. Όσο πιό δυνατούς δεσμούς έχουν τα μόρια των υλικών της, τόσο πιό δυνατή είναι η κόλλα.

Βήμα 4°: (επεξεργασία)

Έχουμε μαζέψει αρκετό ρετσίνι (ρευστό και ξηρό), έχουμε την καρβουνόσκονη και την εστία μας ακόμα ζεστή. Τοποθετούμε το ρετσίνι σε ένα δοχείο και το ζεσταίνουμε έως ότου υγροποιηθεί. Κατά τη διαδικασία αυτή θα προσέξετε οτι το υγρό αυτό έχει αλλάξει χρώμα. Αυτό οφείλεται σε διάφορα ετερογενή υλικά τα οποία υπάρχουν στο ρετσίνι τα οποία και πρέπει με κάποιο τρόπο να φιλτράρουμε. Η διαδικασία υγροποίησης θα βγάλει κάπνα , μην τρομάξετε.

Βήμα 5°: (φιλτράρισμα)

Όποιος έχει μαζί του μεταλλική σήτα θα το κάνει εύκολα ..όποιος όμως δεν έχει, ακολουθεί άλλο δρόμο. Αντί να τοποθετήσει το ρετσίνι σε δοχείο και να το λιώσει στη φωτιά, το τοποθετεί σε ένα πανί, μπλούζα κλπ , δένει τις άκρες και το βυθίζει έτσι όπως είναι σε βραστό νερό. Το ρετσίνι λιώνει και τρέχει από το ύφασμα μέσα στο νερό, ενώ οι προσμίξεις κατακρατούνται εντός. Το φιλτραρισμένο ρετσίνι έχει την τάση να επιπλέει μέσα στο νερό οπότε μαζεύεται εύκολα.

Βήμα 6°: (μίξη)




Το καθαρό ρετσίνι το ρίχνουμε σε ένα άλλο δοχείο και το επανατοποθετούμε στη χόβολη ενώ προσθέτουμε 1-2 πρέζες καρβουνόσκονη (αναλόγως της ποσότητας του ρετσινιού). Ανακατεύουμε έως ότου το μείγμα πάρει ένα χρώμα λίγο πιό ανοικτό από αυτό του μελανιού μιας σουπιάς. Το βγάζουμε από την εστία και το τοποθετούμε σε ένα βαζάκι με πώμα ή όπου αλλού μας βολεύει. Με την πάροδο του χρόνου θα σκληρύνει. Όποτε χρειαστεί να χρησιμοποιήσουμε κόλλα, απλά βγάζουμε την ποσότητα που χρειαζόμαστε και τη ζεσταίνουμε πριν τη χρησιμοποιήσουμε.

Χρήσεις Ρετσινόκολλας:

-Συγκόλληση μικρών ξύλων, υφασμάτων

– Ισχυροποίηση σημείων που υπάρχει δέσιμο με σκοινί εμπορίου ή φυτικό αυτοσχέδιο

– Αδιαβροχοποίηση υλικών

– Μίγμα με μεγαλύτερη ποσότητα καρβουνόσκονης μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με χόρτα για το “γέμισμα” των χασμάτων μεταξύ των τοποθετημένων κορμών στην κατασκευή καταφυγίου.

Χρήσεις Ρετσινιού:

– Επάλειψη ρετσινιού ( πρωτογενές από τον εσωτερικό φλοιό) σε μικρές πληγές (τσιμπήματα, τρυπήματα, κοψίματα) για επούλωση (αφού καλυφθεί η πληγή με γάζα)-πλήρης επούλωση σε 24hrs!

Σημείωση: Η συγκομιδή ρετσινιού με τον τρόπο του τραυματισμού του φλοιού, αδυνατίζει το δέντρο αφού του στερεί πολύτιμους για αυτό χυμούς. Αφού τελειώσετε με το μάζεμα του ρετσινιού, θυσιάστε λίγο ύφασμα και δέστε την “πληγή” που κάνατε. Δείξτε με τον τρόπο σας σεβασμό στη φύση που σας βοηθά να μένετε ζωντανοί. Τους χειμερινούς μήνες μην μπείτε στον κόπο να χρησιμοποιήσετε αυτή τη μέθοδο. Αρκεστείτε στη συλλογή ήδη ξερής ρητίνης και απλά ψάξτε για έτοιμη υγρή από κλαδιά ή υπάρχουσες πληγές στα δέντρα.

Το πεύκο ειδικά μπορεί να σας βοηθήσει να καταπραΰνετε τον βήχα σας ως σπασμολυτικό. Σε βραστό νερό ρίξτε λίγες κομμένες πράσινες πευκοβελόνες και μερικά κίτρινα άνθη (μικρές κίτρινες κουκουνάρες), σκεπάστε το δοχείο για 15′, σουρώστε και κρατήστε το έγχυμα. Πίνετε 3 φορές την ημέρα, σας τονώνει και σας βοηθά για τον βήχα ως ρόφημα.

https://lykawn.wordpress.com/2012/04/08/%CF%81%CE%B5%CF%84%CF%83%CE%B9%CE%BD%CF%8C%CE%BA%CE%BF%CE%BB%CE%BB%CE%B1-%CF%84%CE%BF-%CE%B4%CF%8E%CF%81%CE%BF-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CF%89%CE%BD%CE%BF%CF%86%CF%8C%CF%81%CF%89%CE%BD/

Δημοσίευση σχολίου

 
Top